Morele koploper na sensationele nederlaag
Maar dat geheel terzijde, want zoals te doen gebruikelijk brengen we verslag uit van de wedstrijd van onze kanjers van de F3. We misten vandaag Paco en waren dus met 9 man sterk afgereisd naar DHSC, een fusieclub van onder andere het roemruchte DOS uit Utrecht. Gezien de historie van deze club, als ook hun plek op de ranglijst (4e), werd er vooraf een zware pot verwacht. Wij staan immers toch 11e op de ranglijst, dus op papier waren we de mindere.
Op de training was er deze week speciale aandacht gegeven aan het uitverdedigen via de zijkanten, dus de technische staf was benieuwd hoe de jongens dat in de praktijk zouden gaan brengen tegen deze zware tegenstander. En eerlijk is eerlijk, het is wachten op de volgende drie punten want iedere week leggen we een steeds betere partij op de mat. Vandaag was voor het begin van de wedstrijd al wat extra spanning voelbaar. Dit had vooral te maken met de nieuwe aanvoerdersband die vandaag voor het eerst gedragen zou worden. De eer was voor Julian Finn die vorige week op de training een hardloopoefening had gewonnen, waardoor hij de eerste aanvoerder in de inmiddels al rijke historie van de F3 zou worden.
Maar dan nu de wedstrijd. In de openingsfase van de wedstrijd had DHSC de overhand. Robin stond de eerste helft in het doel en hij zag toch regelmatig een hoop blauwhemden voor zijn doel opduiken. Maar geconcentreerd en fel verdedigen van ons topteam maakten iedere aanval onschadelijk. En als er per ongeluk toch eentje door de laatste linie brak, dan stond Robin op zijn post. Vol trots kon de technische staf bekijken hoe er iedere keer via de zijkant werd uitverdedigd. Robin speelde de bal keurig naar de zijkanten weg en de ontvangende speler draaide steeds weg richting de zijlijn, prima gedaan jongens.
Vorige week gaven we een aantal doelpunten weg door voor onze eigen goal langs te lopen of te passen, dat ging deze pot niet gebeuren. En deze keer was de openingstreffer eindelijk weer eens voor ons. Een mooie aanval leidde tot een corner aan de rechterkant. Lieuwe, die inmiddels is uitgegroeid tot de ‘vastecornernemer’, nam een aanloop en knalde de bal hoog voor de pot. De keeper was zo verbouwereerd van de hoogte en snelheid van deze bal, dat hij hem pardoes in eigen goal tikte. Volgends de normen van de FIFA zou er hier sprake zijn geweest van een eigen goal, volgens de normen van de F3 was dit duidelijk een doelpunt wat toe te rekenen was aan Lieuwe. Hoe dan ook, de 0-1 stond op het bord. Helaas konden we dat niet tot aan de rust vasthouden. Vlak voor het einde van de eerste helft was er nog één uitval van DHSC en deze was onze mannen te machtig.
Na rust was het spelbeeld hetzelfde. Abe was inmiddels gaan keepen en Robin, ook wel Robinho, had zijn vertrouwde plek in de spits ingenomen en was daar ook niet meer vandaag te krijgen. De druk van DHSC nam steeds meer toe en onze jongens kwamen steeds moeilijker de eigen helft af. Maar Abe pakte de ene bal na de andere en lang wisten we het op 1-1 te houden. Stan links achterin, Kyan in het centrum, Huub wat meer rechts achterin en Jack als een soort vliegende verdediger die overal te vinden was waar de bal ook was. Lieuwe en Julian Finn die op het middenveld probeerden het balletje rond te laten gaan en Max en Robin als de spreekwoordelijke stormrammen voorin.
Het was een wedstrijd op het scherp van de snede waar dan ook alles inzat. Pittige duels, mooie passeerbewegingen, scheidsrechterlijke dwalingen, fanatisme onder het aanwezige publiek, alle ingrediënten waren aanwezig voor een prachtige pot voetbal. Tegen de nummer 4 zag het er uitstekend uit en als deze wedstrijd iets duidelijk heeft gemaakt, dan is het wel dat we weer een stapje dichterbij de volgende overwinning zijn gekomen. Helaas was dat dus niet deze wedstrijd, althans niet qua scoreverloop. In het laatste kwart werd de druk op onze goal onze jongens net te machtig, waardoor de 2-1 en in het laatste fluitsignaal de 3-1 nog viel. De drie competitiepunten bleven daarmee in Utrecht, maar duidelijk was dat de drie morele punten mee in de tas naar Breukelen gingen.
Iedere week wordt het voetbal beter, mannen. De tegenstanders zijn meestal één á twee jaar ouder, maar het duurt niet lang meer of we gaan wedstrijden zoals afgelopen zaterdag winnend afsluiten. Bij deze zijn we dan ook 100% zelfbenoemd morele koploper!
De technische staf