F3 ten onder tegen fel OSM'75

Af en toe heb je van die wedstrijden. Je denkt van tevoren dat het een knaller wordt, zo’n potje waarin alles jouw kant op gaat vallen. Zo’n wedstrijd waarin alles lukt en alles meezit. Zo’n wedstrijd die je niet kan verliezen. Je weet al wanneer je het veld op loopt dat je na afloop van de wedstrijd met drie punten van het veld komt. Zo’n wedstrijd waarin ieder schot op doel een doelpunt wordt. Zo’n wedstrijd dat alle passes aankomen, dat je tegenstander net een stapje te laat is bij iedere bal. Zo’n wedstrijd dat passeerbewegingen lukken en dat het verdedigend potdicht zit. Zo’n wedstrijd waarin ieder schot op doel van de tegenstander een prooi is voor je doelman of hoog in de hekken vliegt. Je kent het wel, zo’n zaterdag dat het niet fout kan gaan.

Dit was helaas niet zo’n wedstrijd.

Het gevoel van tevoren was goed, zeker na de fantastische bekerwedstrijd van vorige week. Maar vanaf het eerste moment liep het stroef bij onze mannen. OSM was een nieuwe ploeg in de poule, dus er waren nog geen eerdere resultaten bekend noch wisten we wat voor een ploeg het was. Ze bleken er ‘kort’ op te zitten, niet bang te zijn om een duwtje of tikkie uit te delen en ze durfden op z’n Van Gaals gezegd ‘hoog druk te zetten’.

En onze jongens hadden daar moeite mee. We kwamen dan ook met 0-2 achter door persoonlijke foutjes achterin. Dat kan gebeuren en dan doe je er gewoon een scheppie bovenop. En dat deden onze mannen ook, waardoor Abe koel en bekeken de 1-2 aantekende. Maar toch bleek dat de fysiek sterkere en fellere tegenstander voor onze jongens nog net een maatje te groot was. Voor rust scoorden beide partijen nog één keer (weer Abe die zich toch echt als een koele spits aan het ontwikkelen is) en de ruststand was dan ook 2-3.

Na de rust was het vrij snel gedaan en daar hoeven we niet te veel woorden aan vuil te maken. OSM liep weg naar 2-6 voordat Max nog één keer zijn vlammende rechter kon laten spreken en 3-6 scoorde. De 3-7 aan het eind was slechts voor de statistiek. Maar gelukkig zijn er dan altijd nog de penalty’s. Bij uitstek de mogelijkheid om je mentale weerbaarheid te laten zien na een wat teleurstellende wedstrijd. En dan zie je toch dat de klasse van onze jongens afdruipt. Want zoals het echte toppers betaamt, wisten ze de wedstrijd van zich af te schudden en werden de penalty’s afgesloten met een gelijkspel. En daar zijn we uiteraard ontzettend trots op!