Wat de D3 kan leren van ijshockey

Afgelopen zaterdag verloor de D3 met 5-2 van SCH'44 D3 uit Harmelen. Maar wat een geluk dat trainer Jan een ijshockey-verleden heeft. Want laat dat nu nét een sport zijn waar we veel van kunnen leren. Ten eerste op het gebied van inzet. IJshockeyers gaan ervoor en blijven ervoor gaan. Zweten is niet vies. Vochtverlies vul je wel weer aan als je even kan uitrusten op de bank.

Ten tweede mandekking. Je hoeft niet altijd exact te weten waar de bal (lees: puck) is. Je moet vooral weten waar je directe tegenstander is. En als hij dan de puck (lees: bal) krijgt, zit je er direct bovenop. Figuurlijk dan.

Ten derde agressie. En dan bedoel ik niet de knokpartijen op of onder de boarding. Het gaat om de wil om de puck (lees: bal) te veroveren. Om scherper en sneller te willen zijn dan je tegenstander. Zodat de feiten achter jou aan lopen.

Kortom, laten we ons vooral niet sparen. We hebben wissels genoeg. Jan kan met één handbeweging iedere tien minuten een compleet nieuwe op elkaar ingespeelde linie inbrengen. Hoeven we alleen het aanstekelijke orgelmuziekje er nog maar bij te bedenken.

Eljarreau geeft het goede voorbeeld en blijft ervoor gaan.