Nieuw seizoen, nieuwe gezichten en veranderingen ...

Zondagavond. Ik klap de laptop maar weer eens open en blaas eens hard. Een grote stofwolk vult de kamer. De zomerstop is voorbij, dus het schrijven kan weer beginnen. Er is veel gebeurd sinds het einde van het seizioen, gepraat, face to face maar helaas ook veel via social media maar er is ook veel veranderd sinds. Niet allemaal leuke dingen overigens, maar die laten we snel achter ons. De afsluitende BBQ voor de beide meidenteams en ouders was ondanks alles weer zeer geslaagd. Onze dank nog aan de vereniging en Marco voor de medewerking.

De trainingen zijn al weer enkele weken geleden begonnen en de eerste wedstrijden zijn gespeeld. Er zijn een paar zaken die opvallen bij de start van het nieuwe seizoen. Een paar meiden zijn om verschillende redenen gestopt, maar er zijn meer nieuwe bij gekomen. Totaal voor de C en D zo’n 30 en er komen er misschien nog een paar bij. Genoeg voor twee elftallen. Te veel voor Martien om in zijn eentje “in bedwang” te houden. Gelukkig heeft de club Charmaine, zelf talentvol damesspeelster, bereid gevonden Martien te assisteren bij de diverse trainingen en bij de begeleiding van de MC1 op de zaterdagen.

Ook voor mijzelf verandert er het een en ander. Met drie vrouwen in huis die allen hun mening gehoord willen hebben. Zo ging de vakantie, na vele jaren west- en noord-Europa, dit jaar naar Italië. De dames wilden het wat warmer en dat hebben we geweten. San Siro, Pisa en Monaco bezoeken bij 30 graden en veel tijd doorgebracht aan het zwembad. Ook op voetbalgebied heeft Nikki een mening. Waar ik haar graag zie voetballen, gaat haar hart blijkbaar toch uit naar het keepen. Vorig seizoen kon ik het nog plooien door haar te laten voetballen bij de D en te keepen bij de C. Ik ben bang dat dit niet meer gaat lukken dit seizoen. Vaak zullen de speeltijden van de beide teams gelijk vallen, zodat een keuze gemaakt moet worden. Met een voortreffelijke Helen in het doel van de MD1 en geen liefhebber bij de MC1 ligt de keuze een beetje voor de hand. Dit betekent wel een abrupt einde van een supertrio leiders MD1, wat ik persoonlijk heel erg jammer vind.

Inmiddels liggen er drie wedstrijden achter ons. Zaterdag de 30ste een mix tussen C en D, voor iedereen een wedstrijd om even lekker te wennen aan de nieuwe meiden, een groot veld en vooral om lekker conditie op te doen. Donderdagavond was er voor de MD1 een oefenwedstrijd tegen de dames van Kockengen ingelast. Weer eens wat anders dan altijd tegen die jongens uit de polder. Er vielen deze mooie nazomeravond een paar dingen op. Er werd verrassend leuk, maar vooral ook goed gevoetbald. Voor een aantal de allereerste wedstrijd en dan op het grote hoofdveld. De nieuwelingen, hoe klein soms ook, kwamen meer dan goed mee en beten goed van zich af. Verder is nog onbekend wat Tabitha deze zomer gedaan of gegeten heeft. Met lange passen was zij de gehele wedstrijd zowel voor als achter te vinden en veroverde zij vele malen de bal, haar tegenstander verbouwereerd achterlatend. Het kan natuurlijk ook aan haar mooie nieuwe ‘coupe’ liggen. De wedstrijd werd uiteindelijk terecht door onze dames met 4-1 gewonnen.

Op de bewolkte en klamme zaterdagmorgen was het de beurt aan de MC1. De eerste bekerwedstrijd tegen Hercules MC1 stond op de agenda. Vanwege de afgezegde bekerwedstrijd van de MD1 kon Jenna als extra aanvaller meegenomen worden en daarmee ook moeder Debby, altijd goed voor de vrolijke fanatieke noot langs de zijlijn. We waren ruim op tijd, zodat er een degelijke warming-up gedaan kon worden onder leiding van Charmaine. Een warming-up waarbij je benen gebruikt in plaats van je kaken, de eerste verandering met vorig jaar. Na het eerste fluitsignaal laten de dames uit Breukelen zien er zin in te hebben en zijn voor het merendeel op de helft van de tegenstander te vinden. Iets meer daadkracht en lef voorin en je staat voor. Echter als zo vaak in voetbal, een uitbraak, goede voorzet en niet lekker weggewerkt: 1-0 achter.

Daarna een hoge bal ongelukkig tegen een eigen verdediger: 2-0. Tussendoor word er doorgewisseld, echter pas nadat je langs de lijn hebt warm gelopen, de tweede verandering. Na rust weer volop in de aanval en het is Carlijn die na goed doorzetten van Mariselle de 2-1 op het bord laat aantekenen. Een gelijkspel moet erin zitten, er volgen kansen. Ik zie Ashley tot drie keer toe op het doel koppen, maar het is uiteindelijk Jasmijn die met een bekeken afstandschot de gelijkmaker scoort. Het is bijna tijd, de meegereisde ouders houden het niet meer, zit er nog meer in? Helaas, bij onze meiden is de koek een beetje op en met een mooi afstandschot weten de dames van Hercules de winst naar zich toe te trekken.

Veel veranderingen dus dit seizoen, gelukkig blijven er ook dingen bij het oude. Jasmijn heeft constant dorst, Malaika die tijdens de wedstrijd letterlijk twee tegenstanders aan de praat houdt en nog steeds veel losse veters tijdens de wedstrijd. Het word een mooi seizoen, zeker weten. Tot zover, tot volgende week.

Namens de T.S. MC1, Albert den Ouden