F4 en Vicoria F13 bekeren naar remise

Na twee trainingen waren we er klaar voor: de bekerwedstrijd tegen de F13 van Victoria. Ze waren wat groter, maar daar gingen we ons niet door laten afschrikken. Wel was er aan hun kant sprake van een bliksemstart en een superspits. Zo rond de derde minuut wist hij keeper Sytse te verschalken met een bal tussen de benen door en stonden we op achterstand. Maar wat zij konden, kunnen wij ook.

Onze twee topdribbelaars Koen en Sacha kregen het regelmatig op hun heupen, waarbij Koen er ook nog de ene na de andere fijne passeerbeweging uitgooide. Hij creëerde een klein kansje na weer zo’n superdribbel, maar helaas, het doel werd nog niet getroffen. Aan de andere kant moest we nog een keer onze meerdere erkennen in de spits van Victoria. Met een geplaatst schot werd het 2-0.

We kwamen beter in de wedstrijd. Milan buffelde op het middenveld, Melle rende alle gaatjes dicht en ook Roy wist de bal aardig te raken. Vlak voor rust maakte Sacha de verdiende eerste treffer van het seizoen. Er was wat verwarring of de verder uitstekend leidende scheidsrechter Jayson Visser nou al gefloten had, maar Sacha ging gewoon door en scoorde bekeken. De scheids heeft altijd gelijk, dus toen hij naar de middenstip wees, was het duidelijk: 1-2. Tijd voor de rust, waarin ons geheime wapen werd ingezet. Suzie, de zus van Melle, deelde stukjes komkommer uit. We zullen niet vertellen wat er nog meer inzat, maar we zagen een zeer daadkrachtige en doelgerichte F4 in het veld in de tweede helft.

Hidde ging tussen de palen staan, maar pas nadat hij een engeltje op de lat had gezet. Er werd in de tweede helft zeker vier keer op de paal geschoten door Victoria. Tel daarbij nog een miraculeuze redding vlak voor de lijn en we wisten dat het achterin wel snor zat. We waren al een tijdje op weg in de tweede helft toen Sacha een vrije trap kreeg. Helaas ging de bal voorlangs. Opeens kreeg Sytse het op zijn heupen. Met een ferme rush liet hij alle tegenstanders achter zich en schoot de gelijkmaker binnen. Het team bleef hard werken. Floris pakte de bal vaak nuttig af en Raf groeide in de wedstrijd.

Eén klein foutje in de verdediging; de bal plofte voor de voeten van een tegenstander en hij schoot droog raak: 2-3. We hadden nog een paar minuten om een gelijkspel uit het vuur te slepen. En in elk geval viel de gelijkmaker! Sytse, blijkbaar nog niet moe na een helft op doel, rende alleen op de keeper af. Deze wist de eerste inzet nog te keren, maar in de rebound mikte hij in de rechterhoek en was het 3-3. Victoria had nog één gevaarlijke uitbraak. Maar Raf rende alsof zijn leven er vanaf hing en wist de bal af te pakken en tot corner te werken.

Zo bleef het bij een zeer verdiend gelijkspel. Zaterdag mogen we weer, nu de eerste competitiewedstrijd. Waarschijnlijk staan er weer net zoveel ouders langs de kant. Grootouders, buren en (verre) vrienden zijn ook van harte welkom om onze mannen naar voren te schreeuwen. En te genieten van hun enthousiasme.