Tikkie

Er zijn van die wedstrijden waarin alles loopt volgens het boekje. Waarin puzzelstukjes op hun plaats vallen. Zo’n wedstrijd speelde F2 afgelopen zaterdag thuis tegen Sportclub Harmelen F2 (SCH'44). Vol verbazing zagen ouders en opa’s en oma’s hoe de jongens vanaf het eerste fluitsignaal de ballen keurig aannamen, overspeelden, doorgaven aan een teamgenoot, voor de goal plaatsten. Van Guus naar Bauke, door naar David, verder naar Sacha, terug naar David. Schot op doel: goal!

Jeroen die als sluitpost de schoten van de tegenstander pareerde en de ballen oppikte. En direct teruggaf aan Tristan of Noah die op hun beurt het middenveld bedienden. Thieu die de achterlijn haalde, de bal teruglegde op Bauke of David. Zoals het hoorde. Zoals trainers, coaches en andere liefhebbers van zaterdagochtendvoetbal het graag zien. Tikkie terug, tikkie vooruit, tikkie naar elkaar. De bal kort raken, kijken waar je teamleden staan, en overspelen. Aanvallen, verdedigen, scoren. Opruimen, doorgeven, meehelpen. Het spel liep op rolletjes.

De tweede helft was van een minder kaliber dan de eerste. Toch blijft de rode draad zeer positief. Resultaat: trotse toeschouwers aan de zijlijn en een prachtige 5-1 op het scorebord. F2 speelt niet altijd zo briljant. Maar als ze het wel doen, mag het in de krant. Of op de site. Bij deze. Een tikkie trotse Annet Koops.