Veteranen 1 ging skiën

Op 22 januari was het dan zover: Veteranen 1 vertrok in twee etappes richting Oostenrijk voor een weekje wintersport. De eerste groep van tien bestond uit Ido, Jan, Johan, Willem, Ruud, Leo, Rini, André, Adrie en een Engelse kameraad van Adrie (Bernard). Deze groep werd dinsdag de 24ste aangevuld met John, Hans, Marc, Dennis, Stefan, Paul, Martien en Manoe. Bij aankomst van deze groep om drie uur ’s nachts miste Paul zijn vrouw al zo erg, dat hij zich vergreep aan Bernard (de Engelse kameraad van Adrie) omdat hij dacht dat Leo in dat bed lag. Hij dook er oudewets boven op, maar schrok toch wel even toen er een grijs hoofd met baard onder de dekens vandaan kwam die niet van Leo bleek te zijn, maar van Bernard. Bernard heeft daarna wel enige tijd nodig gehad om iedereen weer te vertrouwen.

Deze week is alles voor wat het weer betreft wel langsgekomen. Een prachtige, strakblauwe lucht, sneeuw waarvan iedereen dacht dat komt nooit meer goed en mist waardoor je bijna niets kon zien. Maar goed dat iedereen ondertussen voldoende de skikunst onder de knie heeft gekregen. En voor degenen die sommige onderdelen nog niet beheersten, deden anderen het voor. Paul is een expert met het carven, dus Carving Paultje liet iedereen zien hoe dat moest. Het schansspringen nam Martien voor zijn rekening. Meestal ongevraagd sprong Martien waar hij kon, maar hij moet nog wel aan zijn landing werken. Het schijnt wel de bedoeling te zijn dat eerst de ski’s op de grond komen en niet dat de ski’s nog boven je hoofd uitkomen als je op de grond komt. De slalom was de specialiteit van Bernard. Alleen heeft die weer moeite met het binnengaan van het starthokje. Hij stuiterde weer net zo hard het hokje uit zoals hij erin gekomen was.

Wilden we de paadjes op, dan was Ido onze expert. De paadjes op ging goed, maar eraf was dan weer wat moeilijker. Het lijkt ons dan ook raadzaam dat Ido volgende keer een helm koopt en iets minder hard gaat, dan hoeft hij zijn spullen niet allemaal bij elkaar te rapen. Ook was er Leo de extreme skier. Hij gooide gewoon één ski naar beneden en heeft ons laten zien hoe je ook op één ski de helling af kan. Ook was er natuurlijk de specialist van het bos. John ging voorop en kopte alle takken die hem tegenkwamen van de bomen om ruimte te maken voor ons en hij vond het ook heerlijk om te laten zien hoe diep de sneeuw wel was. Hij trok zijn ski’s uit en we keken met zijn allen vol bewondering hoe hij die ski’s weer aan zou doen, maar daar heeft John nog wel een beetje oefening voor nodig, hadden we het idee.

Na al die ervaringen op de skihellingen kwamen natuurlijk de avonden. Na eerst met z’n allen gegeten te hebben, kwamen de kaarten op tafel en werden er spelletjes gedaan. Pokeren, klaverjassen, nagelen en tafelvoetbal waren de meest gangbare spellen. Ook de rodelavond was een groot succes. Nadat we eerst met z’n allen de hele rodelbaan waren opgeklommen, (behalve de zwakkeren onder ons, want die gingen met de sneeuwscooter), gingen we naar beneden. Hoe zwaarder je bent, des te harder je gaat (hè Johan?), dus driemaal raden wie het hardst ging. Na een tijdje wachten, kwam ook de laatste. Ja, als je niet weet hoe zo’n sleetje werkt en als er ook nog geen stuur op zit, dan hou je je voeten strak op de grond, want je kiest dan toch voor voorzichtigheid, nietwaar John?

Het was een mooie week in de Sylpaulerhof en de verzorging was buitengewoon goed. Gelukkig is nu iedereen weer gezond en wel thuis, maar er zijn nog wel een paar zaken opgevallen, kreten die we de hele vakantie hebben gehoord en we hebben ook nog tips voor degene die nog moeten gaan skiën.

Zaken die opgevallen zijn:

• Als je schnaps over hebt, neem het mee voor Ruud en Dennis.

• Het Ave Maria was de vakantiehit van Martien, maar we waren daar op zijn zachtst gezegd niet erg blij mee.

• Iedereen kent ondertussen het liedje Manuela. (Hoe zou dat nu komen?)

• Iedereen had zijn eigen manier van slapen. Zo kennen we naast het snurken nu het blazen en de opgebaarde methode (op je rug met je handen op je borst en de hele nacht niet verroeren).

• Er is een hele week lang een FC Breukelen-jas en een zebra op de piste gesignaleerd.

• Je kan de hele dag doorkomen met sjekkie, biertje, sjekkie, biertje, sjekkie, bierte enz.

De meest gehoorde kreten:

• “Krijg de kolere.”

• “Ik heb gespaard, maar het zijn geen postzegels.”

• “Ik kan aan de wc-bril ruiken wat haar postcode is.”

• “Fold.”

• “Ein trocker weisse, bitte.”

• “Hoe later de avond, hoe beter de kaarten.”

• “Mijn teen doet zeer.”

• “Kom op, meiden.”

Ten slotte een paar tips voor de mensen die nog op wintersport gaan en wat bij ons mis ging:

• Neem je ski’s mee naar de piste (ook al heb je twee paar meegenomen naar je appartement).

• Vergeet je stokken niet en kijk of je de goede wel hebt.

• Laat je ski’s afstellen en niet je schoenen kleiner maken.

• Ontwijk bomen.