(D)2 voor de prijs van een
Na het nipte verlies tegen OSM van voor de Pasen, pakten zich donkere wolken samen boven de doordeweeks geplande inhaalwedstrijd tegen Victoria D3. Maar liefst 4 kampgangers van de Regenboogschool zouden deze wedstrijd en de voorbereidende training niet kunnen meemaken.
Het aanbod om in het uiterste geval een taxi te regelen maakte opvallend genoeg weinig indruk. Maar liefst 3 invallers moesten geregeld worden om de wedstrijd doorgang te kunnen laten vinden. Gelukkig waren Milan, Nick en Martijn bereid ons hierbij te helpen, enorm bedankt nog daarvoor Heren!
Met deze versterkingen, werd toch echt wel even een stuntje voor mogelijk gehouden tegen deze zeer sterk geachte tegenstander, die slechts door een eerder gelijkspel tegen OSM punten had gemorst. Al snel kwamen we er achter, dat niet zozeer oogstrelend voetbal het achterliggende succes was, maar de bereidheid van het team om strijd te voeren en er desnoods behoorlijk fors in te gaan. Al met al niet altijd even goed gecorrigeerd door de scheidsrechter en waarschijnlijk net iets te intimiderend voor onze jongens.
De eerste helft, getuige de 0-0 ruststand, werd nog redelijk stand gehouden en de weinige kansen moesten vooral komen uit dode spelmomenten maar werden knap opgevangen door de prima keepende Victoria goalie. De opgelegde druk van Victoria was echter onophoudelijk en na 7 minuten in de tweede helft was dan toch raak, 1-0 achter. Een aantal kleine oplevingen en positiewisselingen moesten het nog spannend gaan maken maar een gelijkspel leek het maximaal haalbare en zou niet echt verdiend zijn geweest. Misschien daarom wel dat Victoria vlak voor tijd nog 2-0 mocht scoren, waarmee het werkelijke krachtsverschil toch redelijk duidelijk blootgelegd werd.
Koud anderhalve dag later stond de return op de planning (zelfs voor Engelse premierleague begrippen belachelijk snel achter elkaar), ditmaal op Breukelse grond. De geruchten waren het kampgaande viertal al vooruitgesneld, dat de voorafgaande dagen amper slaap genoten was. Met reeds een afzegging op zak, donderdag een wel heel late erbij, vrijdagavond een blessure voor Levy (verzwikte enkel, sterkte!) en zaterdagochtend daar bovenop nog Maxim met griep, en alle andere D-teams met ongeveer dezelfde schaarste en speeltijd, deed de voorbereiding van de donderdag verbleken. Op de valreep en met enige improvisatie konden we gelukkig gebruik maken van de diensten van Floris uit de E3 (die moest terugkomen van Argon) en Tim uit de E2 (terugkomende van OSM).
Ook hier mocht het een wonder heten, dat de achterstand bij rust “slechts” 0-1 was en ook nu kregen we wel een aantal kansjes, die bij verzilvering misschien nog een ander verloop hadden kunnen forceren. Helaas mocht het andermaal niet zo zijn en was niet iedereen zo te inspireren als normaal. Daarmee leek de uitslag van dit treffen welhaast bezegeld. Vlak voor tijd gaf de prima fluitende scheidsrechter Björn nog een penalty toen Koen in scoringspositie laf van achter werd neergesabeld. Spijtig en illustratief genoeg ging deze niet zo heel best genomen pingel ook nog eens naast en was de 0-4 een feit. Lichtpuntjes waren toch zeker wel de zeer positieve en opvallende invalbeurten van Floris en Tim, die ondanks hun bescheiden ervaring in de D, voorop gingen in de strijd en voor niemand onder deden; heel goed gedaan jongens en vasthouden voor volgend jaar!