D2 bezig met interessante reeks

ad2.jpg
Wederom niet zo’n heel geweldige aanvangstijd, te weten 9.00 uur en nota bene voor een thuisduel. Op het hoofdveld, dat dan weer wel, werd aangetreden tegen Altius D2, een oude bekende uit de najaarscompetitie. In een niet zo heel spannende wedstrijd kwam het toen tot 2-0 en werd nog het best herinnerd door Peter zelf, temeer omdat het hem een grote hoeveelheid patat kostte.

Vandaag nieuwe prijzen nieuwe kansen, want je weet maar nooit hoe een team de winter door gekomen is en of ze fysiek en qua voetbal verder gegroeid zijn. Altius speelde beduidend beter en meer gedisciplineerd dan voorgaande wedstrijd, maar op een enkele doorbraak over rechts en een afstandschot net over na, werd Jeroen verder nauwelijks echt getest. In de eigen aanval waren de kansen iets talrijker maar liet de afronding nog serieus te wensen over. 10 minuten voor rust counterde Koen over links maar in plaats van een voorzet te geven, verraste hij ditmaal de Altius goalie met een droge knal in de korte hoek. Eindelijk de bevrijdende openingstreffer en eveneens de 1-0 ruststand.

In de rust benadrukte Tim nog even fijntjes het verschil tussen het uitgevoerde in de trainingen en hetgeen in de wedstrijd werd waargenomen, maar desondanks voelden we genoeg vertrouwen in een goede afloop van deze pot.

Amper 5 minuten na hervatting, nam de inmiddels op stoom gekomen Kasper het voortouw in een aanstaand offensief en zette zichzelf vrij voor de keeper. Of hij nu per ongeluk expres eerst tegen de keeper aanspeelde zijn de geleerden het nog niet over eens, maar het verschafte hem wel de mogelijkheid om in de herkansing, met een sublieme omhaal alsnog de 2-0 te scoren. Dit motiveerde de anderen dusdanig, dat het initiatief volledig gepakt werd en Altius even geen antwoord had op dit nieuwe elan. Slechts één minuut later was Maxim alert bij een afgeketste bal en twijfelde geen seconde, 3-0. Luttele minuten later versnelde Koen wederom vanaf links en bewaarde hij, ondanks het rauwe terugverdedigen, voldoende rust om met een schijnbeweging “uit het boekje” de keeper volledig op het verkeerde been te zetten. Met 4-0 op de borden en nog een kwartiertje te spelen, geen vuiltje aan de lucht zou je zeggen.

Toch dreigden we nog het aloude “laatste-10-minuten-probleem” verzeild te raken. Een sterk slotoffensief van Altius liet de linies kraken en het eerder getoonde positiespel verbleken, de concentratie leek gebroken. In nauwelijks 5 minuten wist Altius de 4-1 en 4-2 tegen te scoren en moest Kasper met een zeer stijlvolle beweging redding brengen op de doellijn. Ik zou niet weten hoe de slotminuten er uit hadden gezien als het ook nog tot 4-3 was gekomen, maar gelukkig kwam het zo ver niet en de 4-2 werd tot het slotsignaal vastgehouden.

Enigszins onverwacht bracht deze derde overwinning uit drie (wat natuurlijk knap gedaan is), door gelijke spelen in alle andere duels, de D2 alleen aan kop. Met nog 7 wedstrijden te gaan is de weg nog lang en moeten we proberen de rust te bewaren. Aanstaande zaterdag het vervolg tegen BVV D2, waaraan we vorig jaar niet een al te beste herinnering hebben overgehouden, maar … misschien zijn wij wel gegroeid?