Vliegende start D2

Eindelijk kon de D2 zijn energie weer eens kwijt in een echt potje voetballen. Na bijna twee maanden relatief weinig te hebben gedaan, moest tegen OSM D2 blijken of er nog genoeg conditie over was om de strijd mee aan te gaan. Dit team had in de najaarscompetitie al gespeeld tegen onze eigen D1 en werden toen overtuigend met 12-0 aan de kant gezet, maar of dat voldoende info was om vol vertouwen mee het veld in te gaan moest eerst nog maar blijken.

Vlak voor aanvang was duidelijk dat er minstens drie boomlange jonge heren deel uitmaakten van de OSM-groep, iets wat we ongetwijfeld nog vaker gaan meemaken tegen gemengde of overwegend 2e jaars elftallen. Was dit intimiderend genoeg voor onze vooral 1e jaars groep of het uitgelezen moment om te laten zien waar alle trainingsarbeid goed voor geweest is?

De eerste 10 minuten leken helaas wel een beetje op het eerste. Vanaf de aftrap stonden we direct onder zware druk maar werd door kranig verdedigen van iedereen en prima keeperswerk gelukkig de 0 gehouden en begonnen de eerste counters ook gevaar aan OSM zijde op te leveren. Klaarblijkelijk als je hard groeit ben je ook eerder moe, moeten onze jongens gedacht hebben, want na het openingsoffensief kantelde de wedstrijd volledig en kreeg de D2 zelf het initiatief stevig in handen.

Na een toenemend aantal doelpogingen was het na twintig minuten eindelijk raak uit een corner van Maxim, waar Matthijs onberispelijk zijn voet achter zette en de bevrijdende 1-0 maakte. Nauwelijks 3 minuten later bleef Stan goed opletten toen de niet erg zeker ogende OSM goalie de bal slecht verwerkte en was het zowaar 2-0. De onzekerheid in de OSM verdediging werd vlak voor rust nogmaals onderstreept toen een corner van links pardoes in eigen doel werd gekopt maar dit was minstens de verdienste van de onbevangen en aanvallende ambities van het gehele team.

Peter en Tim hoefden dus niet zo heel veel aan de ruststand van 3-0 toe te voegen en benadrukten handhaving van het vertoonde spel tot dan toe en het plezier waarmee dat ging. Na enkele waarschuwende counters van de OSM aanval was snel duidelijk, dat er beslist niet achterover geleund kon worden en het kon dus ook zo maar uit het niets gebeuren dat Jeroen zich in de korte hoek liet verrassen.

Toen er ook nog een onterechte indirecte vrije trap tegen werd gegeven wegens een vermeende terugspeelbal, zouden de slotminuten alsnog wel eens heel benauwd kunnen worden. Met een katachtige redding in de hoek maakte Jeroen zijn eerdere onoplettendheidje meer dan goed en speelde de D2 de resterende minuten professioneel uit.

Voorwaar een teamprestatie van formaat en in een aangename, positief fanatieke sfeer die absoluut de basis kan vormen voor meer van dit soort wedstrijden en ruimte laat voor prima invalbeurten zoals deze week van Menno. Ik kan in ieder geval niet wachten.