E2 begint met merkwaardige en bijzonder ervaring

Zaterdagochtend 8.45 uur, 16 januari 2010.

Uit een diepe winterslaap ontwaakt stonden bijna alle spelers (en ouders) te trappelen om het eerste toernooi te gaan voetballen. Gelukkig had het gedooid zodat het gevoel belangrijk natuurijs te missen niet zo opspeelde. We togen opgewekt naar Utrecht en hadden er zin in.

Eenmaal aangekomen, en dat was in het nieuwe Leidse Rijn nog niet makkelijk, vonden wij een leeg sportcentrum met een beheerder die van niets leek te weten maar ons vriendelijk ter wille was. De kleedkamer ging open maar van enige organisatie leek geen sprake en andere teams waren en ook al niet. Ons optimisme leed er niet onder. De koffiejuf moest zelf les gaan geven maar was bereidt om ons van 1 kopje van het zwarte nat te voorzien, thankgod…

Zo vlak voor tienen kwamen er andere teams binnen maar die konden niet voor ons toernooi zijn. Die gasten waren rond de 1.80cm hoog en 14-15 jaar oud??? Wat zouden die hier doen?

Toen vlak voor tienen de KNVB vrijwilliger opdook bleek dat er…..aiiiii…. helemaal geen E-toernooi georganiseerd was op deze ochtend. Op de papieren konden we zien dat dit toernooi volgende week op de kalender stond. Wat nu….terug huiswaarts met 8 diep gefrustreerde jongens? De KNVB vrijwilliger was soepel en bood aan dat we gewoon meededen, er kwam 1 team niet opdagen en dus was er plek in het speelschema. De andere teams waren bereidt het tegen ons op te nemen en zich fysiek wat in te houden.

Een korte groepsvergadering bracht de uitslag: de jongens wilde het wel opnemen tegen die grote gasten…..stoer hé. Het had voor ons een groot voordeel: zouden we verliezen kon ons dat niks schelen, zouden we winnen waren we helden!

De eerste pot. 10 seconden onderweg stonden we 1-0 ….voor! Ja ja….wat deden die kleine gasten nu, zag je de lange lummels van de C denken…. Dat kon toch niet waar zijn!

Ze gingen voetballen en al snel stonden de C jongens voor. Toch speelde ons team goed samen, waren voor de duvel niet bang en wisten nog een keer te scoren. De grote gasten waren sportief en het was een leuke wedstrijd.

De tweede pot. De tegenstanders die we troffen hadden goed gekeken naar de eerste pot en dachten: Dat gaat ons niet overkomen. Ze hielden de nul en wisten 5 keer te scoren. De E2 werd echter niet van het veld gespeeld en onze jongens bleven goed werken, overspelen en verdedigen. We verloren maar hadden lekker gevoetbald! Onze tegenstander was een (letterlijk) maatje te groot en bleek de latere toernooi winnaar.

De derde pot. We waren sneller, behendiger en fanatieker. En zo kwamen we in de eerste 5 minuten op een ……2-0 VOORSPRONG! Wazeggu….? Ja, een 2-0 voorsprong. Gozers van 1.85cm werden door onze onderkruipers uitgedold en omver gevoetbald. Onze tegenstander ging echt aandringen maar wisten in de resterende 10 minuten nog maar 1 keer te scoren. 2-1 winst…. En de derde plaats in het toernooi.

Volgende week gaan we weer. Hetzelfde zaaltje en het zelfde toernooi. Nu met tegenstanders van ons eigen formaat. Hopelijk wordt het weer zo leuk.