JO13-3: Eerste punt is binnen
Zaterdagmorgen 08.00 uur de toegang is open de velden zijn gekeurd en goed bevonden. De begeleiding van de JO13-3 heeft zijn voorbespreking en de scheidsrechter arriveert ook al. Rond 8.15 uur begeeft het inmiddels verzamelde elftal zich naar kleedkamer 14 en een ander jeugdteam heeft vlijtig zijn pionnen en doeltjes op veld 1 geplaatst en is klaar voor zijn wedstrijd. De oplettende scheidsrechter constateert dat er nooit 4 teams op 1 veld kunnen spelen wanneer 2 elftallen op een heel veld moeten spelen. Helaas, het zorgvuldig uitgezette veldje wordt weer opgebroken en verplaatst naar een ander veld.
Onze jongens zijn inmiddels klaar om het veld te betreden en gretig wordt aan de warming-up begonnen. Elke week krijgt het elftal iets meer vorm en zie je het plezier op en om het veld en in de kleedkamer stijgen. Inmiddels staat de ruggengraat van het team wel en met goalie Lars, laatste man Samuel, voorstopper Dano en beide backs Jip en Rogier staat er op zich een prima achterhoede.
Iets te laat wordt er afgetrapt en een stormloop aan aanvallen komt op ons af. Niet overweldigd door dit wordt keer op keer het blok gezet en meer dan een enkele keer de voorhoede, al dan niet met een leuke combinatie, bereikt. Walid nu rechtsbuiten liet zien dat hij zich meer op deze plek thuis voelt en draait menigmaal de tegenstander dol. Het blijken speldenprikjes totdat Sufyan de bal diep gespeeld kreeg. Goed doorgaan naar de 1e paal schoot hij onhoudbaar de 1-0 binnen. Ditmaal niet gehinderd door rare vlagsignalen maar een glaszuiver doelpunt.
Het spel kreeg door deze voorsprong wat meer evenwicht en de “All Whites” speelden zich knap onder de druk vandaan Bart, Koen, Aryan en Livian draaiden allemaal prima mee. Inmiddels was Joël ook in het veld gekomen en had plaats genomen in de spits. Ondanks de kansjes waarbij vaak de hardwerkende Kalle het eerste aanspeelpunt was lukte het niet om de score uit te breiden.
Soms wissel je dan wat ongelukkig en op zo’n moment loop je dan net weer tegen een doelpunt aan maar dan wel tegen. Gelukkig werd dit voor de rust nog hersteld en na wederom een aanval afgestopt te hebben was het Benjamin die Jip, inmiddels rechtshalf, in de diepte aanspeelde. Deze liep ongehinderd door en schoot net buiten het bereik van de keeper binnen.
Gerust werd er dus met een welverdiende voorsprong maar er stonden nog 30 minuten op het programma. Na rust ontspon zich wederom een gelijk opgaande partij en de scheidsrechter had het druk. Fluitend en hollend over de diagonaal van het veld. Afgekeurde goals wegens buitenspel en kleine overtredingen.
Uiteindelijk kwam het hardwerkende De Meern op gelijke hoogte. Een bal gestopt door Lars en met zijn hand erop werd toch binnengetikt en weggeslikt. Protest had moeten volgen maar dat zit in het leerproces, volgende keer beter. De kans hierna was voor Joël en al sprintend vanaf de middenlijn werd hij net te ver naar buiten gedwongen om lekker uit te kunnen halen.
Zo verliep het langzaam aan richting het laatste fluitsignaal maar niet voor een hectische laatste 5 minuten waarin de scheidsrechter ogen te kort kwam om alles te registreren. Eerst was daar een schot van dichtbij op het hoofd van Benjamin die het veld moest verlaten. Nog geen minuut later werd Jip door een elleboogstoot gevloerd en moest met een bloedneus het veld verlaten. De dader was zich van geen kwaad bewust en ondanks hevig stromende bloed werd Jip nog verteld dat hij zich aanstelde ook. Tot slot ging het 2 minuten later nogmaals mis en lag Lars geblesseerd op de grond. Met een meer dan pijnlijke pols verliet hij het veld en diende Benjamin nog even plaats te nemen onder de lat. Niet veel later floot de scheidsrechter voor het eindsignaal en was het eerste punt binnen gesleept. Klasse mannen!