JO11-2 pakte eerste plek in bekerpoule
Nu is is het eigenlijk nog veel beter. De Oranje Leeuwinnen worden Europees Kampioen, je checkt in en uit met een OV chipkaart waar je echt geen gaatje in wilt hebben en scheidsrechters? Dat kan vandaag de dag gewoon een meisje van 12 of 13 jaar zijn. Met een headset a la Bjorn Kuipers waarmee ze in contact staat met haar assistent. Dat laatste is science fiction zegt u? Nee hoor, bij de wedstrijd die JO11-2 speelde tegen Hertha JO11-2 was dit echt het geval. Super stoer en ze deed het gewoon heel goed en gedecideerd.
Dat label kon niet op onze start worden geplakt. Hertha begon gewoon veel feller en fysieker en wij stonden erbij en keken ernaar. En zo gebeurde het dat na 4 minuten al een goal viel te noteren. Hertha heeft de bal op links, Sytse grijpt niet echt in en dan is het een koud kunstje om de bal in het net te leggen.
Laten we het maar een wake-up call noemen. En dat even na half elf in de ochtend. Daarna ging het wel wat beter. We maakten gebruik van de ruimte op het veld en zetten best goed druk. Er kwamen wel wat aanvallen, maar echt gestroomlijnd was het nog niet.
Na een minuut of tien dachten we naar voren. En Pom gooide zijn ziel en zaligheid in een duel. In de ogen van de scheidsrechter net iets te veel helaas. Vrije trap tegen. Ruim op de helft van de tegenstander, dus hoe gevaarlijk kan het worden? Best gevaarlijk blijkt. De bal wordt lang gegeven, komt op rechts bij de spits die uit een best moeilijke hoek op doel schiet. Dusdanig hard en zuiver in de korte hoek dat de bal voor Reno niet te houden is. Zo kijken we tegen een 2-0 achterstand aan. En daar kwamen we niet voor naar Vinkeveen. De eerste plek in de poule zodat we doorbekeren is ons doel. Maar dan hebben we nog wel een puntje nodig.
Koppie op, goed verdedigen onder leiding van aanvoerder Raf en kansen pakken. Blijven combineren en als het kan acties maken. Vlak na de aftrap kwam die kans. Lucas stond scherp en geloofde in de lange bal die van achteren kwam. Hij lag op snelheid, maakte zich breed, schermde de bal af en schoot de bal onder de vallende keeper door in het doel. 2-1.
De in groten getale meegereisde supporters hoopten op een ‘erop en erover’ scenario. En we waren vlak voor rust heel dicht bij een derde goal. Lucas ging op avontuur, won zijn 1 op 1 duel maar trof geen doel. Justus was attent meegelopen en ramde de bal snoeihard op de paal.
De tweede helft begon goed met een schot van Justus vanaf rechts. De nieuwe keeper van Hertha wist echter met een atletische redding zijn doel schoon te houden. Even later had de derde echt moeten vallen. Met drie man konden we onbedreigd op het doel af. Lucas op rechts passt de bal op Justus die de bal echter aan zich voorbij ziet gaan. Paco op links heeft nog een herkansing, maar de keeper staat zijn mannetje.
Er volgen nog meer kansen en mogelijkheden met een schot op de paal, een schot van Paco na een minder geslaagde uittrap van de keeper. Maar de goal valt niet. We begonnen slordiger te spelen, met meer ruimte tussen de linies. Tegelijkertijd waren er af en toe fraaie combinaties, waarbij Melle herhaaldelijk het spel van links met een lange pass naar rechts verlegde.
En hoe gaat dat in het voetbal? Als je zelf niet scoort, dan kan de bal er zomaar aan de andere kant in vliegen. Een uitbraak van Hertha halverwege de tweede helft en opeens staan we voor de derde keer op achterstand.
Dat was niet de opzet. Maar zou het nog lukken om ons weer te herpakken? En de keeper te verschalken? Spoiler alert; dat lukte. En hoe.
Corner van links. De bal wordt weggewerkt, maar landt voor de voeten van Ruben. Met heel veel gevoel schiet hij op doel. De bal zeilt fraai over de keeper heen en slaat in de touwen. 3-3. Genoeg voor de eerste plek. Nog even alle hens aan dek de laatste 5 minuten om niet weer tegen een treffer aan te lopen, maar dat lukt. En dus kunnen we ons gaan opmaken voor de knock-out fase van het beker toernooi.
