Het is niet altijd rozengeur en maneschijn…

Na de eclatante overwinningen van de afgelopen weken was er aansluiting met de koplopers en bij een overwinning vandaag zou er zelfs weer zicht zijn, zij het niet al te groot, op een kampioenschap. Met die boodschap vertrokken we dan ook vol goede moed richting Amstelveen. Zij stonden onderaan, maar het was al vaker gebleken dat het een pittige poule is waarin onze toppers voetballen. Iedereen wint van iedereen en iedereen verliest van iedereen. Ook als je op pad gaat tegen de nummer laatst dan moet je met z’n allen op scherp staan om de overwinning te kunnen pakken.

Helaas beleefden wij een andere ochtend dan we vooraf hadden gedacht. Met een complete selectie traden we om 08.45 aan in Amstelveen. Sommige ouders hadden net wat meer kilometers dan anderen nodig om op tijd op het complex te zijn, maar dat had natuurlijk alles te maken met de gebrekkige wegbewijzering in Amstelveen, da’s volstrekt logisch. Prima voetbalveld, mooi terrein, goeie kleedkamers, kortom niks mis mee. Totdat de wedstrijd begon.

Ok, ok het moet in deze leeftijdscategorie niet gaan om het resultaat maar juist om de ontwikkeling van alle jeugdige talentjes. Dat is dan ook de reden dat we met de mannen eerste klasse zijn gaan spelen. Meer weerstand, meer druk, betere tegenstanders en leuker voetbal. Het betekent dat je dus zo maar tegen een nederlaag kunt aanlopen. Dat is een consequentie van hoger voetballen. Tegelijkertijd blijft het toch als coach som moeilijk om te zien dat het resultaat niet is zoals het zou kunnen zijn. De jongens leren iedere wedstrijd, dat gaat uitstekend en de resultaten waren de afgelopen weken ook hartstikke goed. Prachtig als ontwikkeling wordt gecombineerd met een mooi resultaat. Tegelijkertijd moet je af en toe ook vallen om te leren opstaan. En dat vallen is afgelopen zaterdag op vele vlakken prima gelukt..

Het was niet de beste wedstrijd van onze mannen. De eerste helft was nog enigszins ok. Na een snelle achterstand knokten onze mannen zich terug naar een 3-3 ruststand (2x Mauro en 1 x Koen). Dat was een mooi staaltje mentale weerbaarheid van onze toppers. Achter komen en niet de kop laten hangen, nee vol overgave opzoek gaan naar de gelijkmaker en deze ook maken. Op dat moment hadden we ook allemaal het volle geloof dat we in de tweede helft “erop en erover” zouden gaan. De coaches zette de mannen nog even op scherp en in de 2e helft zou het gaan gebeuren.

De 2e helft brak aan en al heel snel bleek dat het een helft zou worden om heel snel te vergeten. Je zou ook in een positieve context kunnen zeggen dat dat een helft was waarin de doelstelling van deze seizoenshelft, ontwikkeling van de spelers, ten volle tot uitdrukking kwam. Alles ging fout wat er maar fout kon gaan en Amstelveen trok de wedstrijd verdiend naar zich toe met een 7-3 overwinning. Er viel dus meer dan genoeg te leren voor onze mannen tijdens deze wedstrijd, dus eigenlijk kun je spreken van een zeer geslaagde ochtend.

Aankomende zaterdag nieuwe ronde, nieuwe kansen. Kijken of ze het geleerde ten volle kunnen toepassen in de terugwedstrijd tegen Zuidoost United.

Kom op mannen, we hebben er weer zin in!