Puntverlies maar ongeslagen status behouden

Het was prachtig weer, daar lag het niet aan. De aftrap was om half tien, daar lag het niet aan. Het kunstgrasveld lag er schitterend bij als een groen tapijt, daar lag het niet aan. Floris was er na maanden blessureleed weer bij, daar kon het zeker niet aan liggen.

En Pom herstelde miraculeus van een mysterieuze voetblessure. Vrijdag liep hij nog op krukken, zaterdag was hij aanjager van het team. De uitdaging was om tegen het team van TOV dat de eerste twee wedstrijden won en dus ook nog ongeslagen was voor de overwinning te gaan.

Het begin was nog niet goed. Aanvoerder Melle moest gelijk verdedigend aan de bak en een corner weggeven. Gelukkig was de kans niet aan TOV besteed. De bal werd wild overgeschoten. We waren hierna wel beter bij de les.

En In de tijd die Eric nodig had om zijn auto fatsoenlijk te parkeren had Pom FC Breukelen op voorsprong gezet. Uit een door Ollie genomen corner weet Pom hard maar beheerst het net te vinden. Dus na 5 minuten stonden we op 0-1. Er kwam niet echt rust in ons spel. Waar we de afgelopen wedstrijden de bal het werk lieten doen, gingen we nu voor de eigen actie. En we kregen van deze tegenstander duidelijk minder tijd en ruimte. Er was dus vaak sprake van onnodig balverlies. En gevaarlijk balverlies. In de vijftiende minuut kon TOV de gelijkmaker binnen schieten na balverlies op het middenveld.

Was het dan allemaal minder? Nee hoor, er werd best lekker gevoetbald, maar niet iedereen was er 100 procent bij. Te laat naar bed, een zonnesteek door het mooie weer?Wie het weet mag het zeggen. De omschakeling bij balverlies was net niet snel genoeg en de honger om de bal te veroveren was net niet groot genoeg. Voor rust nog twee kansen voor Pom. Bij een corner schoot hij keihard tegen de verdediger aan die op de doellijn stond en even later na een mooie actie van Melle werkt hij de bal over de lat.

De tweede helft begon met kanonskogels de lucht in. Bij uittrappen van Reno was dat de bedoeling, maar TOV deed het eigenlijk de hele tijd. Weinig lijn in hun spel, het leek wel Engels voetbal. Lange halen, snel thuis. Dus onze verdedigers Raf en Sytse pakte de bal vaak op om weer te bouwen aan een nieuwe aanval. En dan een bijzonder moment. Na een aanval van TOV heeft Reno de hand op de bal. De bal wordt door de tegenstander onder zijn hand uitgeschoten en verdwijnt in het doel. Onduidelijkheid alom. Dat is volgens de spelregels echt niet toegestaan. Voor de liefhebber: spelregel 12 (pagina 46 in Spelregels veldvoetbal) is er duidelijk over. Maar goed, de scheidsrechter heeft altijd gelijk. En hoewel ik Reno af en toe nog wel wat hoorde mopperen, bleven we ondanks deze achterstand bij de les.

TOV bleef gevaarlijk in de omschakeling, maar wij kregen ook kansen. Een mooie actie van Melle over links had een mooier lot verdiend. En met meer geluk dan wijsheid hield de keeper zijn doel schoon bij een schot van Ollie. Daarnaast nog ontelbare wilde afzwaaiers. Gelukkig had Pom nog een vlammend schot in de benen. Vanuit de tweede lijn krulde hij de bal in de verre hoek. 2-2. Nog zeven minuten te gaan. Het kon nog.

Maar het lukte niet. Ons eerste gelijkspel. We behouden onze ongeslagen status en onze tweede plek. Maar we hadden met een beetje mazzel……