Weer sterke tweede helft voor JO10-2
De eerste helft was eigenlijk gelijk al goed. We waren beter, vooral door heel veel mooie combinaties. Één keer raken, één-tweetjes, fraaie verdedigende kopballen, alles zat er in. Alleen de laatste pass lukte niet. Of een hard schot. Want we schoten zeker wel op het doel, maar SVF had een soort tijger in het doel staan. Katachtige reflexen en een hele mooie stijl als het om duiken ging. Hij tikte halverwege de eerste helft een mooi schot van Ollie over de lat en bleef heel goed kijken toen er vier (!) spelers van FC Breukelen op hem af kwamen rennen. Ollie ging voor eigen succes en daar stak de keeper een stokje voor.
Gelukkig hebben wij in Reno ook een betrouwbare sluitpost. Vlak voor rust een enorme scrimmage voor ons doel. Elke keer als SVF kon schieten wierp iemand zich ervoor. Reno redde nog een keer en uiteindelijk kon iemand met een enorme peer de bal wegschieten. Dat liep met een sisser af, waardoor we weer met 0-0 gingen rusten.
De tweede helft was echt helemaal voor ons. Al vanaf de aftrap ontstond de eerste kans. Nog geen doelpunt, maar aan alles voelde je dat het een kwestie van tijd was. Zes minuten hield de keeper van SVF de hoop levend. Maar toen moest hij capituleren voor een schot van Melle. Goede breedte pass van Ollie. Melle helemaal vrij voor de goal. En dan is het een koud kunstje om te scoren. Hiermee verdubbelde hij gelijk zijn seizoensproductie. En liet een extra streepje zetten bij de verkiezing van man of the match.
Vier minuten was de wedstrijd echt gespeeld. Ruben passte op Sytse die als aanvallende verdediger mee was in de aanval en beheerst de 2-0 maakte. Weer vier minuten een schitterend schot van Ollie. Bal komt van links zijn kant op. Drukte voor hem, maar niet nadenken en gelijk hard en zuiver schieten. Oké, op de training woensdag zat hij nog net iets netter in de kruising, maar deze was toch ook wel erg fraai te noemen.
SVF begon op elkaar te mopperen en dan weet je wat er gaat gebeuren. Het voetbal niveau gaat omlaag. Bij ons viel juist op dat jullie elkaar in het veld heel erg goed aan het coachen waren. Positief, posities werden overgenomen en ook Raf werd meegestuurd met de aanval. Hij is de enige die nog niet scoorde dit seizoen (Ja, Reno tel ik inderdaad niet mee). Het lukte deze wedstrijd nog niet om Raf te laten scoren, maar dat komt nog wel. Wel dwongen we alweer het vijfde eigen doelpunt van een tegenstander af dit seizoen. Melle gaf de bal hard voor vanaf links en de speler van de tegenpartij wist niets beter te doen dan de bal in zijn eigen doel te schieten.
Een minuutje later ging Melle alleen op het doel af en met een zeer bekeken schot was het 5-0. Dit tot verdriet van de keeper en nog een paar spelers van SVF.
De laatste goal was van Ollie. Weer een voorzet van Melle. Wat extra knap was omdat er opeens twee ballen voor zijn voeten lagen. De bal van de wedstrijd naast ons lag opeens ook op ons veld. Melle hield zijn oog op de juiste bal en zette voor op Ollie. Die pikte zijn tweede doelpuntje ook nog even mee.
Heerlijk gewerkt, ook Pom en Sacha, die ondanks het feit dat hij ziek was alles gaf tot het echt niet meer ging.
En waar op de wereld is het dan al borreltijd? In Pusan of Dili!