JO11-4 naar JO10-2: Nog steeds ongeslagen

Op zaterdag 25 februari mochten we dan eindelijk het genoegen smaken om tegen leeftijdsgenoten te spelen. Na een mail bombardement van wedstrijdsecretaris Wim Kragten richting de KNVB waren we dan eindelijk ingedeeld in de tweede klasse van de JO10. En dat net in het weekend dat de voorjaarsvakantie begon en we dus onze vaste spelers Melle en Pom moesten missen. Tel daarbij de langdurig geblesseerde Floris op en we hebben te weinig spelers. Gelukkig konden we Lars en Jorian verleiden om met ons mee te doen.

Leeftijdsgenoten en dus ook zo ongeveer lengtegenoten. Daar hoefden we ons geen zorgen over te maken. Ook Jonathan had wat invallers. En of het een invaller was weten we niet, maar een van hun spelers stak er qua voetbal een stukkie boven uit. Terwijl er aan onze kant weer goed werd gecombineerd, was deze speler in de zesde minuut op avontuur gegaan. Dat eindigde met een mooi schot over Reno heen. De rust zouden we in elk geval niet halen bij een 0-0. Maar eigenlijk was er niet zoveel aan de hand. Nee, we begonnen steeds beter te spelen en de kansen die er kwamen waren eerder voor ons dan voor Jonathan. Maar echt gevaarlijk werd het nog niet. Het leek erop dat we zoals wel vaker het venijn voor de tweede helft bewaarden.

En als we dan wel in de buurt van de goal waren, dan stond het vizier niet op scherp. Of het schot was te zacht waardoor de keeper zijn doel schoon kon houden. Vlak voor rust nog een erg grote kans. Schot van Ollie op de paal en helaas kon Sacha de bal er in de rebound niet inschieten.

Dan maar met een achterstand rusten. Even overleggen wat we gingen doen in de tweede helft. Eigenlijk helemaal niets veranderen, maar wel wat harder schieten op dat doel. Dan komt het vanzelf wel goed.

En inderdaad; al in de eerste minuut konden we juichen. Ollie in de aanval op rechts. Lars staat volledig vrij voor het doel. De pass is op maat, even de bal met links controleren en dan met rechts hard inschieten. 1-1. En verdiend. Maar we wilden meer. En dat lukt heel snel. Weer een aanval van rechts. Sacha gaf de bal met heel veel gevoel hoog voor, precies op maat voor Lars. Op het bolletje, even knikken en de bal landt in de touwen. 2-1.

We dachten nog meer naar voren en zelfs aanvoerder Raf trok mee ten strijde. Niet zonder risico, maar Sytse en Ruben kunnen ook een potje verdedigen. En ook Jorian liep gaatjes dicht. Toch werd het door eerder genoemde speler van Jonathan 2-2. Weer een mooi schot, weer over Reno heen.

Tijd om orde op zaken te stellen. We wilden die ongeslagen status van na de winterstop vasthouden. Of we nu JO11-4 of JO10-2 zijn. In de achtste minuut kregen we een corner van rechts. Dus linkspoot Sytse achter de bal. Spelers vrij bij de tweede paal. En daar komt de bal ook ,maar hij draait over de keeper heen in de goal. Een onvervalste inswinger! 3-2.

Eigenlijk was Jonathan vanaf dat moment niet meer gevaarlijk, maar wij kregen het ook niet voor elkaar om afstand te nemen. We bleven goed geconcentreerd spelen, Reno gooide de bal steeds beter naar vrijstaande medespelers en hield zo snelheid in het spel.

Zo ontstond in de 18e minuut ook de vierde goal. Aanval op hoge snelheid, via diverse schijven tot bij Jorian die de bal hoog in het kruis jaagt. Keeper kansloos en verdrietig, wij blij want de winst was binnen.

Het slotakkoord was een pijlsnel uitgevoerde counter. Reno heeft de bal. Kijkt even om zich heen en gooit de bal naar de op links vrijstaande Sytse. Die neemt de bal aan, drijft de bal een paar meter op en geeft een afgemeten pass op Jorian die langs de lijn vrij staat. Ook hij controleert en peert de bal in de korte hoek. En dat alles in de blessuretijd die de uitstekend leidende Koos moest bijtrekken.

Zo blijven we in het spoor van Feyenoord en Ajax als ongeslagen teams na de winterstop. Komend weekend even een vrij weekend, maar daarna mogen we proberen om ook in deze klasse bovenin mee te draaien. Als we zo blijven spelen, dan heb ik er alle vertrouwen in dat dat gaat lukken.