FC Breukelen MB1 tof tegen TOV
Gelukkig vandaag weer de Wim, Wim situatie. Wim Kragten met de fluit en Wim Karsemeijer met de vlag. Voor de MB1 speelt de MC1 thuis. Ik meld mij langs het veld, niet alleen om even te kijken, maar eerlijk gezegd ook om een paar reserves te ronselen. Bij ons heeft Mabel aangegeven met voetbal te stoppen, Amber is een weekend weg, Milou kijkt vandaag bij een aantal vervolgopleidingen en tot overmaat van ramp gaat Jill vrijdag met de fiets onderuit en heeft als gevolg daarvan haar arm in het verband.
Via de whats-app heb ik vrijdagavond Donja al bereid gevonden mee te spelen, maar mijn gevoel zegt mij dat dit niet voldoende is. De MC1 voetbalt trouwens een heel leuk potje voetbal en er lopen een aantal meiden bij die zo met ons kunnen meedraaien. Langs de lijn vind ik al snel Dewi bereid in te vallen, maar ook Diana veert op uit de dug-out. Haar eigen wedstrijd is afgelast en ze wil graag meedoen. Ondanks het goede spel van de MC1 komen zij helaas niet verder dan een gelijkspel.
Onze meiden lopen inmiddels warm op het kleine stukje gras tussen hoofdveld en veld 3. De meiden zouden de meiden niet zijn als er geen commentaar op mijn drie uitgenodigde reserves zou zijn. Eén is ook genoeg, nu zitten wij weer lang op de bank, hoor ik uit diverse hoeken. Nu ben ik verschrikkelijk eigenwijs, en soms is dat nog niet zo verkeerd. We zijn dan ook nog niet begonnen of Lisa geeft aan niet te lang te kunnen spelen in verband met knieklachten. Diana valt voor haar in en neemt ook direct de 1-0 voor haar rekening. De dames spelen vandaag stuk voor stuk goed, een ieder naar haar eigen kunnen en het “lijkt” of mijn slotakkoord van vorige week is overgekomen, Carlijn is vandaag los en neemt na prima voorbereidend werk van zowel Diana als Lara drie prachtige doelpunten voor haar rekening.
Deed onze tegenstander dan iets terug………… jazeker wel, ze maken twee goede goals en maken ook twee keer dankbaar gebruik van persoonlijke fouten aan onze kant.
Halverwege de tweede helft valt ook Danielle uit. Wat volgt is geschuif en onrust in de verdediging, waar onze tegenstander dankbaar gebruik van maakt en zelfs langszij komt. Zelf zit ik daar niet zo mee. Natuurlijk baal ik even dat we uiteindelijk met 4 tegen 4 gelijk spelen, waar we hadden kunnen/moeten winnen. Die gedachte maakt echter snel plaats voor het positieve wat ik gezien heb vandaag.
De inzet, het over het algemeen goede spel, maar ook het, elkaar (op een normale manier) aanspreken op fouten en het persoonlijk balen van gemaakte fouten.
Daar zat hem volgens mij vandaag de èchte winst. Tot zover, tot over twee weken,