Passie is moeilijk te beheersen

Wat een genot was het om langs het veld te staan. Er werd waanzinnig gevoetbald. Alles wat we in de afgelopen maanden op de trainingen hebben gedaan begint er in de wedstrijden nu uit te komen. We hadden nog wat recht te zetten tegen OSM. De eerste thuiswedstrijd in de najaarscompetitie speelden we tegen hetzelfde team. En verloren toen met 3-5.

Terug naar zaterdag. Er werd lekker gecombineerd. Balletjes breed op vrijlopende medespelers, dieptepassjes, kopballen. Verdedigend stond het ook goed. Raf stond zoals altijd steeds op de juiste plek en weet de bal beter en beter te raken. Pom kunnen we wel de stofzuiger gaan noemen. Grote passen, lange halen, maar altijd gecontroleerd . Even een voorbeeld van een aanval. Milan passeerde zijn mannetje, liep niet te ver naar buiten, legde de bal nog even met een klein tikje goed en schoot in de verre hoek. De keeper was attent en kon redding brengen.

Het ging dus erg goed. Tot dat ene moment in de tiende minuut. FC Breukelen stond nogal naar voren na een gezamenlijke aanval. De bal werd door OSM naar voren geschoten en verdween richting de zijlijn. Het leek erop dat iedereen dacht dat de bal uit zou gaan. Iedereen? Nee, het enige meisje in het veld geloofde in de bal en hield de bal binnen. Daarna was het een koud kunstje om de bal naar de spits te passen. Die rondde af en liet Reno kansloos. Langs de lijn zat ik zo in de wedstrijd dat ik me even liet gaan. Sorry mannen.

Gelukkig pakte de F2 het weer goed op. In de rest van de eerste helft bleef het spel fraai, maar een doelpunt zat er niet in. De schoten op doel waren er, maar net iets te makkelijk voor de keeper. Vertrouwen houden, er is nog een tweede helft. Na vier minuten floot de correct leidende Gerard voor een vrije trap. En daar ging het! Melle zette zich achter de bal. Hij ziet Sytse vrij lopen op de linkerflank. Sytse controleert de bal en weet dat Milan altijd diep staat. Strakke pass, Milan haalt letterlijk de achterlijn en na wat gerommel voor de goal weet Ollie het net te laten bollen. Helemaal verdiend; 1-1.

Nu door voor de overwinning. Halverwege de tweede helft kreeg Milan het op de heupen. Goed doorzetten, een voorzet tussen het woud van benen door. Drie keer, vier keer wordt er richting doel geschoten. Sacha, Floris, Ollie, iedereen probeert het. Dan Milan. Inmiddels weer terug voor het doel schiet hij uit de draai. Zuiver en onhoudbaar. Dit moeten we vasthouden. Vlak voor tijd even met samengeknepen billen langs de lijn. Een scrimmage voor het doel van Reno. De bal kregen we niet weg. Maar OSM kreeg de bal ook niet langs Reno. En ik weet niet hoe, maar het eindigde ermee dat Reno de bal in zijn handen had. Een welverdiende overwinning en een goeie revanche voor de nederlaag in het najaar.

De grootste beloning kwam later die dag. Medekoploper DHSC speelde gelijk tegen De Dreef, waardoor we nu alleen bovenaan staan. Wat een goed gevoel geeft dat. Zaterdag gelijk de topper tegen DHSC. We gaan er voor jongens.