FC Breukelen F3 - PVC F3, een nederlaag met een gouden randje
We lopen met z’n allen het veld op en zien daar een tegenstander waar we inmiddels aan gewend zijn geraakt, oftewel groter, zwaarder en sneller. Het wordt dus weer zaak om ervoor te zorgen dat we onze surplus aan voetbalkwaliteiten op het veld laten zien. De manier om van grotere tegenstanders te winnen is zorgen dat je uit het duel blijft en het balletje snel rond laat gaan.
We begonnen in de eerste helft met Huub op goal en het was al snel duidelijk dat onze jongens een zware maar niet onmogelijke opgave voor zich hadden. Als ze 2 x 20 minuten lang alles zouden geven, dan zou er een ‘resultaat’ mogelijk zijn. Vooraf werden de toppers door de technische staf toegesproken en werd de opstelling bepaald. Achterin gaan Stan, Kyan en Jack lijf en leden riskeren om de nul te houden, Lieuwe, Abe en Max zorgen voor de balans op het middenveld en Julian Finn en Robin moeten zorgen voor de doelpunten.
Het werd vanaf het eerste moment een echt voetbalgevecht. Een moment van onoplettendheid leidde tot een 0-1 voorsprong door de topspeler van PVC F3. Deze jongen was snel, behendig en balvaardig en daarmee een moeilijk te bespelen tegenstander voor onze jongens. Tegelijkertijd zag je, zoals bijna iedere week, dat onze jongens beter en beter gaan voetballen. Er zit overleg in het spel, de bal gaat van links naar rechts en andersom. En als er gelegenheid is voor een goede demarrage langs de lijn, dan trappen onze jongens het gaspedaal in, zetten de turbo erop en knallen met de bal aan de voet naar voren.
Als dan ook nog is blijkt dat Robin van Sinterklaas een ‘Torinstinct’ heeft gekregen en werkelijk iedere keer op de goede plaats staat voor de goal, dan hangt een goed resultaat in de lucht. Achterin zat het goed dicht vandaag, voorin was er continu dreiging voor de goal en op het middenveld kregen ze steeds meer grip op de tegenstanders. Uiteindelijk was de ruststand 1-3 (door een treffer van Robinho uit een corner van Lieuwe), maar dit had ook zo maar 4-3 kunnen zijn. Net voor rust hadden we keeper Huub moeten wisselen voor Julian Finn in verband met acute koude handen en voeten, dus de tweede helft stond Julian Finn in de goal. Huub kwam er als verdediger bij, waardoor Jack kon doorschuiven naar het middenveld en Abe naast Robin in de spits kwam te spelen.
Het spelbeeld in de tweede helft was onveranderd. De ene na de andere aanval golfde op het doel van PVC. Steekpassjes, prachtige solo’s, schitterende schoten, alles wat voetbal mooi maakt was te zien op veld 3. Doelpunten konden dan ook niet uitblijven. Opnieuw Robin, Abe en Max wisten de keeper van PVC te passeren. Helaas moest Julian Finn er ook nog drie doorlaten, waardoor er een eindstand van 4-6 op het bord stond.
Dit was tegelijkertijd de laatste competitiewedstrijd voor de winterstop. Als we als technische staf de groei zien die onze jongens hebben doorgemaakt, kunnen we niet anders dan ontzettend trots zijn op al onze mannen. Ook al hebben we volgens de ranglijst één keer gewonnen, moreel hebben toch zeker een overwinning of negen te pakken gehad afgelopen half jaar. Ook afgelopen zaterdag hebben onze mannen gestreden voor wat ze waard zijn. En dat ze dan gemiddeld één tot twee jaar jonger zijn dan de tegenstanders, daar kunnen zij ook niks aan doen. De topper van PVC was dusdanig veel groter en sneller dan onze mannen dat hij er uiteindelijk vijf van de zes wist te scoren. Eigenlijk zou je die doelpunten niet moeten tellen. Dus eigenlijk hebben we stiekem toch weer een beetje gewonnen, een nederlaag met een gouden randje! Aankomende zaterdag spelen we bij s.c. ’t Gooi in de knock-outfase van de KNVB-beker. Wat zou het mooi zijn als we kunnen overwinteren in de bekercompetitie!
De technische staf