De laatste, de beste!
We mochten afgelopen zaterdag de laatste wedstrijd spelen in de VSV-competitie tegen NSV’46 F4. De heenwedstrijd hadden we daar met 0-6 gewonnen, dus vooraf was het duidelijk dat we voor de winst konden gaan in de laatste pot. Maar wat onze mannen deze zaterdag hebben laten zien, was in één woord fantastisch. Wat kun je als leider en trainer zeggen na zo’n pot van je jongens? Het enige wat ik met zekerheid kan zeggen is de doelpunten als rijpe appelen vielen. Na tien minuten hadden de vier topscorers Max, Stan, Robin en Lieuwe er ieder al één gescoord. Daarna ben ik de tel kwijtgeraakt.
We hadden alle mannen opgetrommeld, de laatste wedstrijd waren uiteraard alle spelers meer dan welkom. Mick en Paco konden er helaas niet bij zijn, dus we waren met een selectie van tien. Vanaf minuut één hadden we de druk erop en lieten we NSV volstrekt kansloos. Huub keepte in de eerste helft en hij heeft welgeteld nul reddingen hoeven te verrichten. De ene na de andere aanval lieten onze jongens los op het doel van NSV en over het hele veld wonnen we de duels, maakten we de acties en uit alle hoeken werd op het doel geschoten. De ruststand van maar liefst 7-0 was dan ook niet eens geflatteerd.
De tweede helft was een kopie van de eerste helft, met het enige verschil was dat Julian Finn de plek van Huub in het doel had overgenomen. Onze mannen bleven maar passen, duels winnen, hun mannetjes uitkappen, fantastische acties maken en scoren. Hoogtepunt was de assist van Jack met zijn hak op Robin die koel de bal achter de kansloze keeper prikte. Nadat de voortreffelijk leidende Mark voor het eindsignaal had gefloten, was de teller gestopt op zestien. Of zeventien, ik weet het eerlijk gezegd niet precies.
Hoe trots kun je zijn als leider en trainer wanneer je mannen in één seizoen zo’n progressie hebben gemaakt? Na de winterstop hebben we bijna niet meer verloren en lieten we iedere wedstrijd het beste voetbal zien. Het is echt geweldig om te zien hoe de jongens zich hebben ontwikkeld. Niet alleen de sprints van Stan, de Maradona-achtige solo’s van Robin, de lange ballen van Huub, de kapbewegingen van Lieuwe, de schoten van Max, de duels van Abe, de felheid van Julian Finn, de techniek van Roy, de hakjes van Jack, de reddingen van Mick met alles wat hij heeft, het overzicht van Paco en de verdedigende acties van Kyan, maar vooral het samenspel, de combinaties en het plezier wat ervan afspat. In de VSV-competitie wordt van de wedstrijdresultaten geen ranglijst bijgehouden, maar de F7 is dit jaar - wat ons als technische staf betreft - kampioen. Mannen, grote klasse!
Jean Paul en Gerard