Paal en lat staan F4 in de weg

Onder een stralend zonnetje mochten we op het fijne tijdstip van 11 .00 uur aftrappen tegen Victoria F17. Beide teams kenden een paar afwezigen door de meivakantie. Wij kregen versterking van Stan die eerder die dag zijn vorm al etaleerde door er bij de F3 vier te maken. Hij pakte de draad aan het begin van de wedstrijd gelijk weer op. Het hele team was trouwens attent want we dwongen snel een corner af. De daaropvolgende doeltrap werd onderschept door Stan. Zijn schot eindigde echter op de paal. Dat was de eerste keer …

Het spel golfde leuk op en neer en beide keepers kregen genoeg te doen. We verdienden een stapel corners, maar daar werd niet uit gescoord. Er werd uitermate goed overgespeeld en spits Mark die we nog kenden uit de thuiswedstrijd werd goed in de gaten gehouden. In sommige gevallen was hij echter wel een maaltje groter dan onze jongens. Na een aantal minuten mocht hij weer eens over zijn favoriete linkerkant oprukken en de bal voorzetten op de vrijgelaten spits. Die schrok van de geboden kans en struikelde. Met zijn arm werkte hij onbewust de bal achter keeper Sytse. De attente scheidsrechter deed het juiste en keurde het doelpunt af.

Na een mooie combinatie over links waarbij laatste man Raf de bal in de loop meegaf aan Hidde en deze fraai doorzette op Stan eindigde de bal in het zijnet. Zo was het werkelijk genieten langs de lijn, zeker voor de supporters die in de zon stonden. Helaas kwam Victoria op voorsprong. Mark mikte in de uiterste hoek en via de binnenkant van de paal verdween de bal over de doellijn. Wij lieten het er niet bij zitten en hadden inmiddels door dat de keeper geen grote fan was van het uitschieten. Milan was dus heel attent, ving de bal op en schoot de bal hard en droog in het doel. De verdiende gelijkmaker mocht genoteerd worden.

De tweede helft bracht een serie van drie corners achter elkaar. Maar als in de eerste helft werd er geen goal gemaakt. Het wachten was op de tegenstoot van … Mark. Hij passeerde op fraaie wijze drie man en scoorde zijn tweede van de ochtend. Koen die de tweede helft op doel stond was volstrekt kansloos. We bleven goed werken en vooral Melle was overal te vinden. Hij passeerde soepel meerdere mannetjes, verdedigde mee en bikkelde. Net als Roy die weer nuttig ballen afpakte en breedtepassjes gaf.

Kansen bleven komen. Voor Milan, voor Hidde met een schot van afstand. Een heuse scrimmage voor het doel, maar de bal mocht er blijkbaar niet in. Nog een keer Milan en Hidde. Weer geen beloning voor het harde werken. Met al die druk op het doel kun je natuurlijk niet ook nog twee man achter houden. Raf stond er dus alleen voor. Een loopactie van de spits met een hard schot zorgde voor de 3-1. Weer trokken we naar voren. Milan schoot, maar de keeper redde adequaat. Toen … Stan met een schot. Ik telde ’m al de anslusstor, maar op miraculeuze wijze stuiterde de bal via paal en lat het veld weer in. Nog geen dertig seconden later. Weer een schot op de paal, dit keer uit een corner. Een moment van onachtzaamheid of teleurstelling en weg was Victoria. 4-1 uit de counter.

Wij meenden nog ergens recht op te hebben. Na een overtreding op Sytse op het middenveld zette hij zich zelf achter de bal voor de vrije trap. De bal vloog mooi over de driemansmuur, maar was een prooi voor de keeper. En dan toch; Hidde pikt de bal op op het middenveld, een beetje aan de rechterkant. Sytse loopt in de diepte de ruimte langs de lijn in. De bal komt perfect op maat. Sytse speelt zijn directe tegenstander uit en schiet de bal door naar Stan die niet aarzelt en de bal onder de keeper door schuift. 4-2.

Er had meer in gezeten, maar wat een heerlijke wedstrijd. En wat een progressie hebben jullie in het afgelopen jaar gemaakt. Om met Gerard te spreken: “Wij zijn trots op jullie”.