Loon naar werken voor de E meiden
De weergoden waren ons welgesteld. Er was een heerlijke zonnetje en praktisch windstil. Ideale omstandigheden voor de vaste kern supporters om onze meiden naar een overwinning te schreeuwen. Het is altijd spannend en gezellig om met de ouders van zowel onze meiden als de tegenstanders lekker te genieten van de inzet, doelpunten, teleurstellingen en natuurlijk ook de vreugde van de kinderen. De ene keer moeten ze een teleurstelling incasseren en de andere keer, zoals vandaag, is het een feestje waarin de kids luidkeels ‘we are the champions’ in de kleedkamer met z’n allen zingen. Vandaag was dit gelukkig het geval.
De meiden hadden nogal een zware week achter de rug. Hun trainer, Sien van der Heijden, had maandag 2 maart met een laatste training afscheid genomen van het team. Sien heeft sinds de oprichting van FC Breukelen deze meiden getraind maar kon helaas het seizoen niet afmaken. Dat heb je vaak met goede trainers, net zoals dit het geval is bij ons Zondag 1. Tevens moesten ze 3 belangrijke spelers missen, Noelle de keeper, Esmee een verdediger en Dana onze linker middenspeler. De meiden hadden daarom ook geen wisselspeler en moesten dus de hele wedstrijd uitspelen. Ook moesten ze het doen met een invallende coach omdat hun vaste coach Sil Stoker 3 weken naar warmere oorden is afgereisd. Het was dus even afwachten hoe ze al deze tegenslagen zouden verwerken.
Vanaf de aftrap werd het spannend en is dit door de gehele wedstrijd niet meer weg geweest. De vast kern supporters hadden dan ook de dag van hun leven. In de beginfase bleek al dat de beide teams aan elkaar gewaagd waren. Het spel golfde op en neer. Breukelen had de meeste kansen en miste wel 4 a 5 grote kansen. Ze gingen dan ook de rust in met een onverdiende 4-2 achterstand. Mariska en Sanne hadden het doel gelukkig wel gevonden en dit hield de team spirit hoog. Tyra had het doel als een leeuwin verdedigd maar wilde in de 2e helft starten als middenvelder. De verdedigers Kendra, Milou en Maggy hadden al heel wat werk verricht en de middenvelders Lazora en Jasmijn waren een goed koppel om snel over te schakelen van verdediging naar aanval. Sanne en Mariska kunnen elkaar met de wedstrijd beter vinden in de aanval en zijn wat dat betreft een koningskoppel waar menig topcoach jaloers op kan zijn.
In de rust had de aanvoerder, Jasmijn, de scheidsrechter aangesproken op zijn partijdig gedrag want hij gaf de thuisclub vaak aanwijzingen. Dit betaalde zich later in de wedstrijd terug.
In de 2e helft, nu met Kendra op doel en Tyra op het middenveld, werd er achterin meer risico’s genomen en 1 op 1 gespeeld. Milou en Maggy waren achterin ‘dame en meesteres’. Er kwam geen tegenstander meer langs. Er werd een bloedstollende inhaalrace ingezet waar de sterkste overwint. De achterstand werd eerst teruggebracht van 4-2 naar 4-3. De tegenstander hadden verzilverde nog een doel, waardoor het weer 5-3 werd. Sanne en Mariska kwamen toen op dreef. Na al een paar maal de doelman van Bloemenkwartier uit te testen op zijn keeperskunsten en de doelpalen op hun stevigheid vond Sanne 3 maal het doel. De ene goal nog mooier dan de andere. Vanwege de nu onpartijdige houding van de scheidsrechter kreeg Breukelen bij 5-4 een vrije trap. Dit was de aanleiding om met een fantastische combinatie de gelijkmaker te scoren. In de laatste minuut, met een mooie rush, bracht Sanne, na het harde werken van defensie, middenveld en voorhoede, het team en hun supporters de uiteindelijk overwinning, 6-5.
Bloemenkwartier was zo onder de indruk van onze meiden dat ze spontaan een aanbod hebben gedaan op het hele team om bij hun te komen spelen. Een mooier compliment konden onze meiden van de ME1 niet krijgen.
